M’n schoonfamilie komt langs. Het is weekend en mooi weer dus er moet iets leuks gebeuren. Zeker gezien het feit mijn schoonfamilie uit Leeuwarden komt en nogal sceptisch is over ‘de grote stad’. Met name over Rotterdam, aangezien het hier zo gezellig multicultureel is, wat blijkbaar een eng woord is. Ik zal dus m’n best moeten doen om mijn stadje eens even in de spotlight te zetten!
Ze kwamen al vroeg dus we besloten een vroege lunch te doen met z’n allen. Na een lange wandeling over de Nieuwe Binnenweg richting het centrum streken we neer bij Figaro aan de Oude Binnenweg. Eerst even lekker buiten zitten met een kopje koffie en een peukie. We werden zeer vriendelijk bediend, de tafel wordt nog even schoongemaakt en de wiebelstoel van schoonmoeder wordt vervangen voor een stabielere versie. Na het kopje koffie en het menu grondig te hebben geïnspecteerd (staat vól met lekkers) besloten we nog even een broodje te eten voor we verder gaan. De warme broodjes stonden vlot op tafel en mijn aanrader; het broodje met Filet American en oude brokkelkaas, was een hit!
Met volle buikjes weer de hort op. Mijn schoonzusje wilde graag eens zien wat Rotterdam voor leuks te bieden had dus ik besloot het centrum achter ons te laten en de tram te pakken richting Noord. Na een korte ‘out of the citytour’ langs de bootjes aan de Linker Rottekade kwamen we aan bij Nummer 13. Dé retro design winkel van Rotterdam als je het mij vraagt. We stapte binnen en werden begroet met de vraag of we een kopje koffie lustte. Heerlijk; dit is het Rotterdam wat ik wilde laten zien. Nadat we wat hadden rondgekeken maakte we nog even een praatje met de eigenaar. We waren erg onder de indruk van al het design, maar zeiden dat we wel weer terug zouden komen als we ‘later groot waren’. De vriendelijke eigenaar twijfelde geen moment en we werden uitgenodigd om eens op zolder te komen kijken in het naastgelegen pand. Het stond er werkelijk propvol stoelen, tafels, lampen noem maar op. Hij gaf aan dat dit de spullen waren waarvan hij soortgelijke dingen in z’n winkel had staan, maar helaas geen plek had om alles uit te stallen. Met grote ogen keken we rond en ik vond twee super leuke formica stoeltjes en een Brabantia krukje met ijzeren frames. Voor 40 euro was het allemaal van mij. Heerlijk!
Na dit avontuur begonnen de gezichtjes wat te ontspannen en aangezien we alweer wat uurtjes verder waren, terug naar het centrum voor een biertje. Aangezien het mooi weer was wilden we graag op een terras zitten dus we besloten het gezellige terras van de Rotown eens een bezoekje te gaan brengen. We schoven wat tafeltjes bij elkaar en streken neer op de bank aan de Nieuwe Binnenweg. Het was gezellig druk en nadat de angsten voor de dreadlocks en de ‘gekke petjes’ waren verdwenen ontstonden er gezellige gesprekken over hoe leuk Rotterdam eigenlijk wel niet was. Op dat moment vond ik het hoog tijd om dan ook maar eens de Witte de With te showen. Iedereen had wel trek gekregen dus we rekende af bij het leuke meisje dat ons had bediend en zette ons avontuur voort richting de Witte de With.
Het was nog vroeg dus we konden gelukkig nog een tafeltje scoren bij Bazar, meestal is het zo druk dat je pech hebt als je aan komt waaien voor een hapje. Maar goed, we namen plaats aan het o zo gezellige, kleurrijke terras van de Bazar. Het bleek nogal een opgave om een keus te maken uit het uitgebreide exotische menu dus we besloten allemaal wat anders te nemen zodat we alles konden proeven. Het duurde even maar na een klein half uurtje kwam daar dan het eten. Ondanks dat we al twee tafels aan elkaar hadden geschoven moest er nog ééntje bij. Ik had nog nooit zoveel lekker eten op één tafel gezien. Prachtig opgediend in de mooiste schalen. Wat een feest! We hebben er even over gedaan, maar uit eindelijk was alles op en was iedereen voldaan en vol loof over wat er op tafel was verschenen. We bestelde allemaal nog een kopje koffie, en er begon een gesprek over de film ‘ouwehoeren’. Ik wist toevallig dat de film draaide in Cinerama dus onze volgende locatie was besloten.
We hadden nog een uur voordat de film zou beginnen, maar besloten toch maar alvast een kaartje te gaan kopen. Er was wat tegen zin om dan ook alvast naar binnen te gaan, aangezien wachten in de lobby van een bioscoop meestal niet zo’n pretje is. Maar, zonder al te veel te verklappen, wist ik ze gelukkig zo ver te krijgen. Eenmaal binnen werd het even een beetje stil, gevolgd door een ‘whoa’ van mijn zwager. ‘Wat een vette bioscoop, het is alsof je 50 jaar terug in de tijd bent gestapt.’ En inderdaad; dit is toch echt wel een van de mooiste bioscopen van Rotterdam, misschien wel van Nederland. Je wordt begroet door warmte en gezelligheid. De kleuren zijn mooi, de posters zijn mooi, de bar is mooi, alles klopt gewoon aan deze bioscoop. We namen nog even plaats in de mooie lounge voordat de film zou beginnen.
Met een wijntje in m’n hand keek ik rond; iedereen was vrolijk, we hadden allemaal een leuke dag gehad en mijn missie was geslaagd; Rotterdam is een leuke stad, voor iedereen!
In de komende weken zullen de ‘rondjes Rotterdam’ van een aantal topgebruikers van Tupalo verschijnen met het allerbeste wat de havenstad te bieden heeft.
No Comments