Of je nou rondgereden wordt in een buggy of rollator, iedereen houdt van Diergaarde Blijdorp. Niet zo gek ook, want de Rotterdamse Zoo is continu in beweging om het park en de botanische tuinen tot in de puntjes te perfectioneren. Wandelend door de dierentuin zie je dan ook regelmatig werkzaamheden en afgeronde sponsorships.
Met temperaturen boven de 10 graden vond ik het weer eens tijd worden om de drie blokken naar Blijdorp af te lopen en daar een tijdje rond te dwalen. Bij de ingang haal ik een plattegrond en plan ik mijn route. De drie voorgestelde looproutes helpen je hier goed bij.
Was het vorig jaar nog Vicks (de ijsbeer) die de harten van bezoekers liet smelten, dit jaar zijn dat de Aziatische leeuwenwelpjes. Ze zijn sinds kort buiten en stelen de show met hun gejaag op de eenden en hun nieuwsgierige gedrag. Door naar de bekendste, of misschien wel beruchtste, gorilla van het westen; Bokito. Wat ik zo leuk vind aan Blijdorp is dat er overal zeer recente informatie te vinden is over de dieren, tot tandartsbezoeken aan toe. Maar ook over het ongelukkige voorval van een aantal jaar geleden. In de Rivièrehal staat het kippenvel bij mij op de armen. Vogelspinnen, brute slangen en bijdehante reptielen zijn hier de baas. Super schattig zijn de couveuzes waar eieren lekker warm worden gehouden tot ze uitkomen.
Via de brug waar ik vroeger naar de kleine ijsberen keek, loop ik langs de dansende (ja, écht waar) olifanten richting het Oceanium. Hier begeef je je in een onderwaterwereld in het doorloopbare aquarium. Wellicht heeft Ariel de kleine Zeemeermin ervoor gezorgd dat dit een van mijn favo spots is, enfin. Haaien, roggen, de altijd vrolijke pinguïns, zeepaardjes en Nemo (die vissen met humor) leg ik vast op de gevoelige plaat.
Bij een bezoekje aan een attractie hoort een lekkere snack. De Panda Poffer is net even te ver teruglopen dus in restaurant De Lepelaar geniet ik van een klein patatje met mayonaise. Nu de benen weer even hebben kunnen uitrusten is het tijd voor de ijsberen. Vicks is amper te herkennen als klein, lief hummeltje maar dribbelt gezellig naast moederlief. Jammer genoeg hebben ze geen zin om het water in te duiken, ondanks mijn cheers: ‘Doe maar zwemmen!’.
Tijd voor de route terug. Via de tunnel onder het spoor lopen we langs de aaseters. ‘In films hebben zij ook nooit een leuke rol hè?’, aldus metgezel. Gelukkig kunnen de hyena’s erom lachen. In het Savannahuis staan we oog in oog met de giraffen, fijn zo’n verhoogd plateau! Nog even zwaaien we naar de vlinders en vogels aan onze rechterhand en dan is het tijd voor hét Kodak-momentje van de dag. Op de foto met de stenen nijlpaarden bij de oude ingang. ‘Tot snel Blijdorp’, hoor ik mezelf zeggen. ‘Tot Zoo’, zeggen de dieren vriendelijk terug.
